1984 yılında kamu görevimi bırakmış, bir büyük müteahhitlik şirketinde satış pazarlamadan sorumlu mühendis olarak işe girmişim. Amerikan buhar kazanları üreticisi şirketin lisansını almışız. Bizden önce aynı Amerikan şirketi, Türkiye'deki Amerikan şirketlerine endüstriyel kazanlar satmış, bunların bakım onarım rehabilitasyon işleri de bize verilmiş. 

Bir gün İzmit bölgesinde yerleşik bir Amerikan sermayeli lastik üreticisi fabrikadan bir davet geldi. Kalktım fabrikaya gittim. Bizi, davet eden mühendisler karşıladı. Konuyu hiç anlatmadan bizi doğruca fabrikanın buhar santrali kısmına götürdüler. Bizim buhar kazanı çalışmıyor ama ortada bir olağan üstü durum var. 

Su borulu buhar kazanı yanma odası dikişsiz çelik çekme borulardan yapılmış bir alandır. Dikişsiz çelik çekme buhar kazanı boruları yan yana getirilir, aralarına bir çelik şerit konur, kaynak yapılır, boru duvarı oluşturulur. 

Bu kazanda çelik çekme dikişsiz borular yerine dikişli borular kullanılmış. ASME ASTM normları bu basınçta dikişli boruya izin veriyor. Ama kim bilir borular nerden alındı, hangi standartlara uygunluğu kontrol edildi. Buhar basıncını görünce dikişli borular boydan boya yarılmış, patlamış. Kazan kullanımdan çıkmış.

Hani derler ya, sanki kafamdan aşağı kaynar sular döküldü, her yanım ter içinde kaldı. Ne diyeceğimi bilemedim. Buhar kazanını bizim fabrikada biz yapmışız. Amerikan normlarını, standartlarını kullanmışız. Normlar ASME ASTM kurallarına uygun dikişli çelik boru kullanımına izin veriyor. Ancak dikişli borularda bu normlara uygunluk şüphesi kalmış. Güvenilir bir üreticiden almamışız, çakma bir belge kullanan bir Balkan ülkesi üretimi malzeme kullanmışız. Ayrıca aradaki ince çelik şeritler dikişe getirilmemiş. 

Lastik fabrikasının mühendisleri durumu yerinde bana gösterdiler. Yani ben durumu yerinde gördüm. Ankara merkeze döndüm, patrona durumu sözlü ve yazılı şekilde aktardım. Ortada fazla duyurmadan temizlenmesi gereken bir durum vardı. Patron sonunda “bahsi geçen kazanı sökün, fabrikaya getirin, tüm yanma odası borularını sökün, güvenilir bir üreticiden yeni dikişsiz çelik çekme borular ile değiştirin, kazanı tekrar lastik fabrikasına götürün, yerine koyun çalıştırın, teslim edin, konuyu kapatın” dedi. 

Söylenenleri aynen yaptık, ciddi bir ek masraf çıktı, hiç sesimizi çıkarmadık, üste para istemek aklımızdan bile geçmedi. Müşteri konunun çözümlenmesinden memnun kaldı. Buhar kazanı eksikliği fark edilmedi, santralde kazan buhar kapasitesi üretime yetiyordu, yenileme sırasında şansımız yaver gitti, yedek buhar ihtiyacı çıkmadı. 

Konunun çözüme kavuşmasından, lisansörümüz, Amerikan buhar kazanı firması ve alıcı Amerikan lastik firması da memnun kaldılar. 

Yani biz ciddi bir harcama yaptık ama piyasa memnuniyetini sağlamış olduk. Bir daha buhar kazanı üretiminde kesinlikle dikişli boru kullanmadık. Dikişli boruları her zaman piyasanın en güvenilir üreticilerinden satın aldık, kalite kontrol belgelerini çok sıkı denetledik. Müşteri memnuniyeti piyasalarda çok önemlidir. Bunu sağlamak için her türlü harcama yapılmalıdır.